In de 18e eeuw, in de tijd van de Verlichting komt er eindelijk een nuancering in het nogal stringente lijfstraffensysteem.


Men gaat er van uit dat kinderen in wezen helemaal niet zo slecht zijn en dat slaag meer kwaad dan goed doet, zeker op langere termijn. Rousseau, een van de meest bekende pedagogen uit die tijd gelooft in een "natuurlijke straf", een straf die in direct verband staat met het gedrag van het kind en de gevolgen daarvan: een kind dat het raam van zijn kamer kapot heeft gemaakt, zal in de kou moeten zitten, een kind dat zijn speelgoed kapot heeft gemaakt kan er niet meer fijn mee spelen.

De strekking van deze theorie: laat zo veel mogelijk de dingen zelf hun werk doen. Ook het systeem van belonen werd toegepast. De duurdere scholen verwezen zelfs in advertenties in de krant naar de fraaie prijzen die zij uitloofden voor de beste leerlingen. Zulke prijzen moeten heel wat voor de kinderen betekend hebben: lees maar eens bij Hiëronymus Van Alphen hoe verdrietig Daantje was omdat hij het "boek met mooie prentjes, met groene zijden lintjes" misliep. Dit gedicht is te vinden in de "media"-balk aan de rechterkant.

»  MEDIA 



gedicht
de goede eerzucht
« openen




ets
roede en plak binnen handbereik
« openen




schilderij
vadergeluk
« openen