Wereldwijd - Azië

We gaan door naar Azië. In Japan houdt men ook van een harde hand.

"Het leven is geen lolletje", verklaart schoolhoofd Yuzo Watanabe. "We leren onze studenten omgaan met tegenslag." Deze "tegenslagen" bestaan op de school van Watanabe uit een dagelijks pak slaag, en de school blijkt er wel bij te varen: er zijn lange wachtlijsten ...
In april 1977 besloot het Hooggerechtshof in de VS met een nipte meerderheid dat het leraren toegestaan was op "redelijke maar niet op overdreven wijze" hun leerlingen met lijfstraffen tot de orde te roepen. Dit besluit was controversieel. Veel ouders en leraren in de VS zijn van mening dat het beter is de roede te sparen, en dat slaan meer kwaad dan goed doet. Deze mening is men echter niet in Japan toegedaan. Daar heerst volop het principe van konjo. Konjo is een systeem van opvoeding en vorming dat pretendeert jongens een sterke geestkracht te geven. Dit systeem wordt gehanteerd op de school van Watanabe in Nirasaki, een stadje ten noordwesten van Tokio. "Als ze tegenslag hebben in hun leven zul je mijn studenten niet horen klagen. Ze kunnen elke tegenslag het hoofd bieden.
Het basis principe wat de school hanteert is simpel en altijd aanwezig: een lange bamboe stok in de vorm van een zwaard, de shinai genoemd. Beantwoordt een student een vraag niet correct of loopt hij uit het gareel, het antwoord is een snelle tik op het achterwerk. Velen in Japan staan achter deze handelswijze: de school zit vol met zoons van de machtigste industriëlen van Japan.
De dag begint om 5.30 uur. Na een koude douche wordt er gestudeerd en als er iets fout gaat staat de shinai al klaar. Als studenten een mep gekregen hebben dienen ze zich om te draaien en beleefd te buigen. Dan is het tijd voor ontbijt: een bak rijst en een kom pap met bonen. Er zijn geen lessen op de school van Watanabe, daarvoor gaan de leerlingen naar scholen in de buurt. Om 15.30 uur zijn ze weer terug en krijgen 3 uur training in kendo , een harde Japanse vechtsport waarbij stokken gebruikt worden. Het avondeten is net zo spartaans als het ontbijt en wordt gevolgd door lessen van Watanabe over normen en waarden. Om 22.00 uur is het bedtijd. Volgens de Watanabe-methode is fysieke discipline noodzakelijk bij de opvoeding. Lijfstraffen geven de leerlingen "innerlijke kracht". Te oordelen naar de glimlachende gezichten van de leerlingen vinden ze het allemaal best. Watanabe erkent dat slaan en strenge discipline "onmenselijk en dwaas" kan zijn," maar", zo zegt hij, "innerlijke kracht en verantwoordelijkheid zijn anders niet makkelijk te leren, en de leerling dient het gezag van de leraar te accepteren. Deze school vormt de jongens het best, en dat is iets wat alleen mijn leerlingen en ikzelf door deze ervaringen kunnen begrijpen."

Bron: US Magazine, 14/06/1977